ALOYS C. SUHLING - Koniówka

Aloys C. Suhling urodził się w Hamburgu w stanie Illinois jako trzecie dziecko Charlsa i Minnie. Ukończył szkołę średnią w Belleview w okręgu Calhoun, gdzie mieszkał i pracował na farmie rodziców. W wieku poborowym był już dobrze zbudowanym, wysokim mężczyzną o ciemnych oczach i włosach. Był przyjacielski, pomocny, prostolinijny i posłuszny. Jego zainteresowania skierowane były ku budowie i obsłudze maszyn.

Do wojska powołany został w kwietniu 1943 roku i skierowano go do obsługi stanowiska strzeleckiego na B-24. W trakcie szkolenia przeniesiony został do załogi Robsona, z którą przemierzył drogę z Oklahomy, przez Nebraskę i Maroko do Włoch. W bazie lotniczej Sterparone koło Foggi przydzielony został do 817 Eskadry 483 Grupy Bombowej i 22 lipca wziął udział w swojej pierwszej misji bojowej nad Ploesti, rafinerią ropy naftowej w Rumunii, po której brał udział w ponad dwudziestu innych nad terytorium całej Europy.

Ostatnia misja Suhlinga miała miejsce 13 września 1944 roku, kiedy to jego samolot uległ uszkodzeniu nad Blechhammer, zakładami produkującymi paliwo syntetyczne i ostatecznie rozbił się na polach w pobliżu Koniówki na Podhalu.

Podobnie jak reszta załogi, Aloys ratował się skokiem ze spadochronem zanim samolot uderzył w ziemię. Wylądował na Wójtowej Roli, polach należących do Piekielnika. Było to niedaleko granicy polsko-słowackiej, która wówczas przebiegała w tym miejscu. Dzięki szybkim decyzjom miejscowej ludności, w ciągu następnych kilku dni Aloys dotarł ze Słowacji wraz trzema innymi członkami załogi do polskiego ruchu oporu w okolicach Nowego Targu.

Przez następne cztery miesiące ukrywał się wraz z partyzantką, by na początku lutego przejść wraz z pozostałymi członkami załogi pod opiekę armii radzieckiej. Rosjanie bez pośpiechu i często z przeszkodami zorganizowali im przeprawę przez Lwów oraz Kijów do Odessy, gdzie czekał na nich okręt zmierzający do Egiptu. Po kilku dniach pobytu w Port Fuad i zwiedzania Port Saidu mogli wejść na kolejny statek zmierzający do Włoch.

W macieżystej bazie w Sterparone, po zdaniu raportu o przebiegu ucieczki Suhling oczekiwał jeszcze przez kilka dni na transport do Stanów Zjednoczonych, by początkiem kwietnia postawić nogę na ojczystej ziemi. Tu trafił do obozu adaptacyjnego na kolejne sześć miesięcy i w październiku 1945 roku przeszedł do cywila.

Miesiąc później założył rodzinę i osiedlił się w Pittsfield w stanie Illinois. Podjął naukę w szkole lotniczej, a po jej ukończeniu przeniósł się do St. Louis w Missouri. Tu przyjął stanowisko w firmie lotniczej Saberliner Corporation, w której pracował przez kolejne czterdzieści cztery lata. Pod koniec życia mieszkał w St. Charles koło St. Louis i cieszył się opieką dorosłej córki. Zmarł 29 września 2015 roku w jej domu. Pochowany został 2 października w St. Charles Memorial Gardens.

Bogusław Zięba, Koniówka 03.10.2015