HAROLD E. BEAM - Koniówka

Zanim dołączył do załogi Robsona w Ardmore w stanie Oklahoma, miał już na koncie kilka zestrzelonych Mitsubishi Zero. Miał, zatem doświadczenie, którym mógł się podzielić z przyszłymi członkami załogi. Jako dobry strzelec objął stanowisko po lewej stronie na pokładzie B-17, którym dowodził podporucznik Robson. Przeszedł przygotowania do wojny w Europie i po ich ukończeniu przeprawił się z załogą na południe Włoch z przydziałem do bazy lotniczej 483 Grupy Bombowej w 817 Eskadrze w miejscu zwanym Sterparone.

Pierwszą misję bojową z ziemi włoskiej odbył 22 lipca 1944 roku uczestnicząc w locie nad Ploesti, niemieckiej rafinerii w Rumunii. Brał udział w około dwudziestu nalotach bombowych na terenie całej Europy.

13 września 1944 roku wsiadł po raz ostatni na pokład B-17. Była to Latająca Forteca nr 44-6412, która została uszkodzona bezpośrednio po zrzuceniu ładunku na cel wyznaczony na ten dzień. Około 30 minut później Beam był zmuszony ewakuować się wraz całą załogą. Opuścił samolot przez luki bombowe jako czwarty i wylądował ze spadochronem w centrum Piekielnika, wówczas słowackiej miejscowości na Orawie. Został przejęty i ukryty przez żandarmerię słowacką i w trakcie nocy przeprowadzony do miejsca, skąd następnego dnia wyruszył wraz z trzema członkami załogi i dwoma przewodnikami do polskiego oddziału partyzanckiego ukrywającego się w lasach w pobliżu Nowego Targu.

Przebywał ponad cztery miesiące z polskim ruchem oporu przemieszczając się stopniowo w kierunku Szczawy. W trakcie pobytu w lesie był wykonawcą wyroku, który Armia Krajowa nałożyła na jednego ze zdrajców służących w wojsku niemieckim.

Początkiem lutego, po przejściu frontu radzieckiego przeszedł wraz z pozostałymi członkami załogi pod opiekę Sowietów i w marcu mógł wpisać się na listę pokładową okrętu wypływającego z Odessy do Port Fuad w Egipcie, który transportował byłych jeńców wojennych i uciekinierów. Do Włoch dotarł końcem marca i po zdaniu raportu o ucieczce mógł odpłynąć do Stanów Zjednoczonych.